بررسی اثر دگرآسیبی عصاره گل محمدی (Rosa damascena Mill) نمونه بوکان و خوانسار بر جوانه زنی بذر گندم رقم زرین

• Main Authors: نیر محمدخانی, مینو زاده مبارک
• Format: Article
• Language: fas
• Published: University of Guilan 2018-12-01
• Series: علوم و تحقیقات بذر ایران
• Subjects: طول ریشه چه; طول ساقه چه; محتوای پروتئین و قند; وزن خشک ریشه چه و ساقه چه
• Online Access: https://jms.guilan.ac.ir/article_2948_5e38c2bc12ff74cc7a829ce8d3e9a749.pdf
• ISSN: 2476-3780; 2476-3780

دگرآسیبی (آللوپاتی) به اثر متقابل گیاهان توسط مواد شیمیایی آزاد شده آن ها بر یکدیگر اشاره می­کند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات دگرآسیبی گیاه دارویی گل محمدی (<em>Rosa damascene </em>Mill) بر جوانه زنی بذر گندم (<em>Triticum aestivum </em>L<em>.</em>) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شاهد و غلظت های مختلف (1، 2، 3، 4 و 5 درصد) عصاره آبی گلبرگ های خشک گل محمدی نمونه بوکان و خوانسار بودند که در سه تکرار انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد عصاره­ی گل محمدی با غلظت های ذکر شده، کاهش جوانه زنی را نسبت به شاهد در پی نداشت. عصاره ی آبی نمونه ی بوکان باعث کاهش معنی دار طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و مقدار پروتئین محلول در گیاه گندم شد همچنین عصاره ی نمونه ی خوانسار بیشترین اثر بازدارندگی را بر صفات وزن تر ساقه چه و ریشه چه و مقدار قند محلول بر گیاه گندم داشت. جدول تجزیه‌ی واریانس نشان داد که تفاوت بین عصاره‌ها، تیمارها و عصاره × تیمار معنی‌دار (05/0 >P) بود. در هر دو گیاه بین وزن تر، خشک و طول ساقه چه و نیز بین محتوای پروتئین و قند محلول همبستگی مثبت معنی داری (9/0<r,05/0>P) وجود داشت.