Polskie przyimki pierwotne a przypadki analityczne w węgierskiej perspektywie porównawczej

• Main Author: Wiesław T. Stefańczyk
• Format: Article
• Language: English
• Published: Lodz University Press 2018-12-01
• Series: Acta Universitatis Lodziensis: Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
• Subjects: przypadek analityczny; przyimek pierwotny; przyimek wtórny
• Online Access: https://czasopisma.uni.lodz.pl/kpc/article/view/4307
• ISSN: 0860-6587; 2449-6839

Artykuł jest próbą synchronicznego ujęcia polskiego przypadka, który – oprócz konstrukcji syntetycznych jak possessivus czy partitivus, zresztą nielicznych – jest zasadniczo strukturą dwuelementową, składającą się z dwu konstytutywnych elementów, tj. przyimka oraz implikowanej przezeń końcówki, np. w Gdańsk-u. Jeśli przyjąć za podstawę porównania języki bezprzyimkowe, jak np. węgierski czy estoński, odpowiednikiem owej struktury, tj. przyimka, najczęściej pierwotnego i końcówki fleksyjnej, jest syntetyczny przypadek wyrażany wyłącznie za pomocą jednego morfemu aglutynacyjnego, por. węg. Varsó-ban ‘w Warszawie’, est. Varsovi-s ‘w Warszawie’.