| Summary: | W artykule przedstawiono lokalną transformację między dwoma układami wysokości (Kronsztadt’60 oraz Kronsztadt’86, ostatni z nich będący obecnie częścią Państwowego Systemu Odniesień Przestrzennych w Polsce) z wykorzystaniem metod geostatystycznych - kriging. Ze względu na fakt, iż różnice wysokości między dwoma układami na punktach dostosowania wykazywały silny trend pod uwagę wzięto tylko te metody, które uwzględniają tego typu niestacjonarność procesu. Zastosowano dwie metody: hybrydową (Analiza Trendu Powierzchniowego z interpolacją reszt do modelu za pomocą krigingu zwyczajnego) oraz kriging uniwersalny. Przedstawiono rys teoretyczny obydwu metod. Dokonano porównania wyżej wymienionych metod pod względem ich zdolności predykcyjnych w procesie kroswalidacji modeli a zarazem otrzymane wyniki skonfrontowano z wynikami otrzymanymi z regresji wielomianowej. Otrzymane wyniki dowodzą, iż struktura ukryta w rezydualnej części modelu używana przez kriging może podnieść zdolności predykcyjne modelu transformacji
|
|---|
