Symbioza muzyki i dramatu – czyli kompozytor w teatrze (cz. III)

• Main Author: Piotr Salaber
• Format: Article
• Language: deu
• Published: Institute of Philosophy of the Jagiellonian University 2008-06-01
• Series: The Polish Journal of Aesthetics
• Online Access: https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139022117/eik_15-16_11.pdf/08b45860-3b43-4fc5-bf37-685dc1abdaaf
• ISSN: 2544-8242; 2544-8242

Kontynuując rozpoczęte w poprzednich tomach rozważania dotyczące procesu powstawania spektaklu w teatrze dramatycznym, autor zwraca szczególną uwagę na towarzyszącą przedstawieniu warstwę muzyczną i jego twórcę. W dokonanej analizie autor ukazuje relacje panujące między poszczególnymi elementami przedstawienia, oraz znaczącą, a jednak wynikającą z koncepcji inscenizacyjnej, rolę muzyki w teatrze. Takie umiejscowienie warstwy muzycznej w całości realizacji stawia przed osobą odpowiedzialną za stronę muzyczną szczególne wymagania. Znajdziemy więc w tekście opis niezbędnych cech pozwalających na pracę w relacji reżyser-kompozytor–kierownik muzyczny, uzupełnionej o osoby scenografa i choreografa. W niniejszej części omówione zostały również problemy związane z prezentowaniem gotowego spektaklu i dokonywaniem ewentualnych korekt już po premierze, a także zagadnienia natury psychologicznej i artystycznej, związane z tym etapem pracy. Znajdziemy też omówienie kwestii współpracy z poszczególnymi grupami osób współtworzących przedstawienie. Opisane w tekście zestawienie poszczególnych ról koniecznych do zrealizowania przez osobę dyrygenta i kierownika muzycznego w teatrze dramatycznym pozwala stwierdzić, że tego rodzaju praca wymaga szerokich uzdolnień adaptacyjnych i interpersonalnych, dając jednocześnie olbrzymie możliwości ekspresji twórczej, a także indywidualnego rozwoju osobowościowego, artystycznego i intelektualnego. Autor podkreśla, jak niezbędna jest świadomość ograniczeń występujących w sposobie realizacji warstwy muzycznej w spektaklu, ale opisuje również korzyści wynikające z przenikania się dwóch dyscyplin sztuki (muzyki i teatru) – pojawienie się nowych wartości artystycznych.