مقایسه تأثیر دو روش تمرینی بر بهبود توانایی عملکرد بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس

<strong>مقدمه و اهداف</strong><br /> امروزه توجه خاصی به اهمیت و ضرورت ورزش هوازی در گروه بیماران مبتلا به ام.اس (مولتیپل ­اسکلروزیس) شده است؛ از ­این ­رو، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر دو روش تمرینی بر توانایی عملکرد (اندام تحتانی، توانایی هماهنگی دست و سر و توانایی عملکرد شناختی) بیم...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: معصومه هاشمی, محمود شیخ, ناصر نقدی
Format: Article
Language:fas
Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2020-06-01
Series:Ṭibb-i Tavānbakhshī
Subjects:
Online Access:http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100838_6162d4318fce2c2147595a296ad6adb3.pdf
Description
Summary:<strong>مقدمه و اهداف</strong><br /> امروزه توجه خاصی به اهمیت و ضرورت ورزش هوازی در گروه بیماران مبتلا به ام.اس (مولتیپل ­اسکلروزیس) شده است؛ از ­این ­رو، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر دو روش تمرینی بر توانایی عملکرد (اندام تحتانی، توانایی هماهنگی دست و سر و توانایی عملکرد شناختی) بیماران مبتلا به ام.اس پرداخته است.<br /> <strong>مواد و روش­ ها</strong><br /> در تحقیق حاضر 45 زن 20 تا 40 ساله مبتلا به ام.اس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند؛ دو گروه به مدت 12 هفته و هفته ­ای سه روز به تمرین تردمیل حمایتی و دوچرخه ثابت پرداختند و گروه کنترل زندگی معمول خود را گذراندند. تست توانایی عملکرد (تست­های زمان 25 گام برداشتن، قرار دادن 9 میخ در سوراخ، جمع کردن متوالی شنیداری) در پیش ­آزمون و پس­آ زمون از افراد گرفته شد. به ‌منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش از  ANCOVA و MANCOVA استفاده شد. <br /> <strong>یافته‌ها</strong><br /> یافته ­های تحقیق حاضر نشان داد تفاوت آماری معنی‌داری بین میانگین تعدیل‌شده عملکرد توانایی گروه‌ تمرین با دوچرخه ثابت و گروه‌ تمرین با تردمیل حمایتی مشاهده نشد (0/05<p). جهت بررسی اثر روش‌های تمرینی تحلیل کوواریانس چندمتغیری  MANCOVA  روی نمرات پس‌آزمون مولفه‌های توانایی عملکرد با کنترل پیش‌آزمون‌های متغیرهای وابسته پژوهش انجام گرفت. میانگین تعدیل‌ شده مولفه­ های توانایی عملکرد اندام تحتانی، توانایی هماهنگی دست و سر و توانایی عملکرد شناختی گروه‌‌های تمرین با دوچرخه ثابت و تمرین با تردمیل حمایتی به صورتی معنی‌دار بالاتر از گروه‌ کنترل بود (0/05>p)، اما تفاوت آماری معنی‌داری بین میانگین تعدیل‌شده مولفه­های گروه‌ تمرین با دوچرخه ثابت و گروه‌ تمرین با تردمیل حمایتی مشاهده نشد (0/05<p).<br /> <strong>نتیجه‌ گیری</strong><br /> به نظر می­رسد با توجه به نتایج حاصله، تمرین تردمیل حمایتی و یا دوچرخه ثابت هر دو در بهبود توانایی عملکرد اندام تحتانی، توانایی هماهنگی دست و سر و توانایی عملکرد شناختی بیماران مبتلا به مولتیپل­ اسکلروزیس موثر می­باشد.
ISSN:2251-8401
2252-0414