| Summary: | Motywacja: Zachodzące obecnie zmiany demograficzne, m.in. zjawisko starzenia się społeczeństwa czy spadek liczby ludności, niewątpliwie stanowią wyzwanie dla współczesnych organizacji. Niezbędne jest wykorzystanie wszystkich dostępnych zasobów ludzkich. Koniecznością staje się zatem zmiana polityki personalnej wielu przedsiębiorstw.
Cel: Celem artykułu jest rozpoznanie sposobów radzenia sobie pracodawców ze zmianami demograficznymi zachodzącymi na rynku pracy.
Materiały i metody: Wykorzystano następujące metody badawcze: studium przypadku, sondaż diagnostyczny (ankieta i wywiad), analiza dokumentów. Dane pozyskano z kilkunastu polskich organizacji.
Wyniki: Zaprezentowano praktyki z zakresu polityki personalnej w obszarze rekrutacji, motywowania, rozwoju i oceny pracowników stosowane w analizowanych przedsiębiorstwach, których celem jest jak najlepsze zarządzanie pracownikami zróżnicowanymi wiekowo. W konsekwencji może być to odpowiedzią na zmiany demograficzne występujące na rynku pracy, m.in. niedobór pracowników i różnice międzypokoleniowe. Niewątpliwie dobrym rozwiązaniem istniejącej na rynku pracy sytuacji może być tzw. zarządzanie wiekiem, czyli wprowadzenie odpowiednich metod zarządzania zróżnicowanym wiekowo zespołem, który odpowiada wszystkim pracownikom, niezależnie od tego, do której grupy pokoleniowej należą. Zgodnie z uzyskanymi wynikami, w niewielu przedsiębiorstwach wykorzystuje się tego typu praktyki. Często jest to rezultatem typu kultury organizacyjnej lub generalnie braku istnienia w organizacji zaawansowanych systemów personalnych. Mimo, że pracodawcy dostrzegają szereg problemów związanych z pracą zespołów wielopokoleniowych, rzadko stosują rozwiązania systemowe, które mogłyby ułatwić współpracę międzypokoleniową w przedsiębiorstwie oraz odpowiedzieć na potrzeby różnych generacji pracowników.
|
|---|
