تغییرات رفرکتیو بعد از جایگذاری مایورینگ

• Main Authors: مسعود خرمی نژاد, محسن قربانی, محمد آقازاده امیری, مهدی خداپرست, فرشاد عسکری زاده, مهدی طباطبایی, فروزان نارویی نوری
• Format: Article
• Language: English
• Published: Mashhad university of medical Sciences 2016-10-01
• Series: Journal of Paramedical Science and Rehabilitation
• Subjects: کراتوکونوس; مایورینگ; عیوب انکساری; حدت بینایی
• Online Access: http://jpsr.mums.ac.ir/article_7829_81ee9c4f1eccc5478c4c9011c23bff8d.pdf

هدف: بررسی تغییرات عیوب انکساری و حدت بینایی قرنیه قبل و شش ماه بعد از عمل جایگزاری مایورینگ در بیماران با قوز قرنیه در بیمارستان فارابی تهران، ایران. روش بررسی: این مطالعه گذشته‌نگر پرونده 34 چشم 28 بیمار قوز قرنیه‌ای با میانگین سن 7/41±29  که تحت عمل مایورینگ قرار گرفتند و بعد از 6 ماه  ارزیابی مجدد شده بودند، مورد بررسی قرار می‌دهد. دراین مطالعه حدت بینایی دور اصلاح شده، نتایج انکساری و داده‌های پنتاکم (اکولوس GmBh) ارزیابی شدند. درهمه‌ی بیماران مرکز قرنیه شفاف بود و امکان تجویز یا تحمل لنز برای آنها وجود نداشت و ضخامت مرکزی قرنیه در همه‌ی نمونه‌ها بیشتر از 360 میکرومتر بود. یافته‌ها: شش ماه بعد از عمل جراحی میانگین حدت بینایی دور اصلاح شده (در سیستمLogMAR) به طور معنی‌داری از 0/30±0/22 به 0/20±0/20بهبود پیدا کرد (0/006=p) و میانگین عیب انکساری اسفریکال از 3/76 ±4/66- دیوپتر به 3/72±1/48-  دیوپترکاهش پیدا کرد (0/001=p). میانگین عیب انکساری سیلندریکال  از 3/15±4/27-  دیوپتر به 1/63±2/18- دیوپتر کاهش پیدا کرد (0/001=p). درصد فراوانی محورهای سیلندریکال رفرکشن قبل از عمل به ترتیب 21%، 44% و 35% موافق قاعده، مایل و مخالف قاعده بودند و بعد از عمل به ترتیب  18% ، 24% و 58% محورهای موافق قاعده، مایل و مخالف قاعده شده اند. نتیجه‌گیری: عمل مایورینگ بهبود قابل توجهی در حدت  بینایی دور اصلاح شده، عیب انکساری  اسفریکال و سیلندریکال و میزان آستیگماتیسم قرنیه فراهم می‌کند.