بررسی سلامت معنوی بر مبنای حیات طیّبۀ قرآنی مطابق دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی

• Main Authors: Hossein Taghipour, Mohammad Mahdi Gorjian-Arabi, Mahdi Bakouei
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2020-12-01
• Series: پژوهش در دین و سلامت
• Subjects: حیات طیّبه؛ جوادی آملی؛ سلامت معنوی؛ قرآن
• Online Access: https://journals.sbmu.ac.ir/jrrh/article/view/23495

سابقه و هدف: ازآنجایی‌که قرآن کریم کتاب زندگی است؛ مدلی از زندگی با عنوان «حیات طیّبه» به جامعۀ بشری معرفی نموده که در آن سلامت و بقای معنوی جامعۀ انسانی بر اساس اصول اخلاقی تضمین شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مدل زندگی قرآنی و تبیین مبانی آن از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی بود. روش کار: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی-تحلیلی از نوع كتابخانه‌اي است. داده‌های پژوهش با جست‌وجوي واژگان حیات، حیات طیّبه، مراتب حیات، سلامت معنوی و آیت‌الله جوادی آملی در قرآن و متون ديني جمع‌آوری و تحلیل شد. مؤلفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که آیت‌الله جوادی آملی طبق یافته‌های قرآنی در یک تقسیم‌بندی زندگی را به سه نوع حیات محسوس طبیعی (حیوانی)، حیات معقول و حیات حقیقی (حیات طیّبه) دسته‌بندی کرده است. وی حیات حیوانی را جزء حیات انسانی ندانسته و مرتبۀ اول حیات حقیقی انسان را حیات معقول و مرتبۀ بالاتر را همان حیات طیّبۀ قرآنی معرفی کرده است و جهت تحقق این مدل از زندگی، سه راهکار «تزکیۀ عقل»، «تزکیۀ روح» و «تضحیۀ نفس» را با استفاده از قرآن کریم و روایات اسلامی، مطرح ‌ساخته است.    نتیجه‌گیری: به نظر آیت‌الله جوادی آملی افرادی که خواهان رسیدن به آرامش و سلامت روحی، روانی و حتی جسمانی و همچنین مشتاق زندگی متعادل و رو به تعالی و در صدد دوری از اختلال‌های روانی مثل اضطراب و افسردگی هستند، باید در مسیر حیات طیّبۀ قرآنی حرکت نمایند. این حیات قرآنی با تمام مراتب آن ضمن اینکه جنبۀ پیش‌گیرانه نسبت به آسیب‌های روحی و روانی دارد، جنبۀ درمانگری و شفا‌بخشی نیز دارد. شاخصۀ اصلی این حیات پاکی روح و بازگشت به نهاد حقیقی درونی خود (فطرت) است.   استناد مقاله به این صورت است: Taghipour H, Gorjian-Arabi MM, Bakouei M. The Study of Spiritual Health Based on the Life of the Good Qur’an According to the View of Ayatollah Javadi Amoli. Journal of Pizhūhish dar dīn va salāmat. 2021;6(4):136-147. https://doi.org/10.22037/jrrh.v6i4.23495