اثر 8 هفته تمرین مقاومتی و غوطه وری در آب سرد بر شاخص های آسیب عضلانی و واکنش های التهابی متعاقب فعالیت مقاومتی حاد در بازیکنان فوتسال

• Main Authors: آمنه پوررحیم قورقچی, علی احمدزاده, رقیه افرونده
• Format: Article
• Language: fas
• Published: University of Birjand 2021-03-01
• Series: مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش
• Subjects: تمرین مقاومتی; غوطه‌وری در آب سرد; آسیب عضلانی; التهاب
• Online Access: https://jpsbs.birjand.ac.ir/article_1609_60dfaf3257e52752ba36a65d0119dc71.pdf

زمینه و هدف: اثر تمرین مقاومتی- غوطه­وری در آب سرد بر آسیب­ عضله و التهاب مشخص نیست. هدف تحقیق حاضر  بررسی اثر 8 هفته تمرین مقاومتی- غوطه­وری در آب سرد بر آسیب­ عضلانی و التهاب متعاقب یک فعالیت مقاومتی­حاد در بازیکنان مرد فوتسال بود. روش­ تحقیق:  تعداد ۲۰ بازیکن فوتسال داوطلب (سن  ۰۷/۳±۲۶ سال و نمایه توده بدن ۴0/۳±۲۴ کیلوگرم/مترمربع)، به ­طور تصادفی در گروه­های کنترل و تجربی قرار گرفتند. بعد از خونگیری اول، دو گروه، یک تمرین مقاومتی­حاد دایره­ای با 75 درصد یک تکرار بیشینه را در 5 ایستگاه، 3 نوبت،۱۰-۸ تکرار و استراحت۹۰ ثانیه­ای بین نوبت­ها و 5 دقیقه­ای بین ایستگاه­ها اجرا کردند. خونگیری دوم انجام شد و ۴۸ ساعت بعد، گروه تجربی 8 هفته تمرین مقاومتی دایره­ای را 3 ­جلسه در هفته مانند تمرین مقاومتی­حاد انجام دادند و بلافاصله بعد از تمرین، ۲۰ دقیقه در آب سرد ۱۰-۵ درجه سانتی­گراد غوطه­ور شدند. ­۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، خونگیری سوم انجام شد. سپس دو گروه تجربی و کنترل، تمرین حاد مقاومتی دایره­ای دوم را اجرا کردند و خونگیری چهارم صورت گرفت. کراتین کیناز (CK) با دستگاه اتوآنالایزر آلفا کلاسیکو کیت بیونیک ایران و شمارش سلول های سفید خون (WBC) و زیررده­های آن با دستگاه اتو آنالایزر هماتولوژیک  BC-3000و کیت میندری چین اندازه­گیری شد. تفاوت متغیرها در زمان­های مختلف با روش تحلیل واریانس دو راهه 2×4 و تفاوت دو گروه با آزمون t مستقل در سطح 05/0>p بررسی شد. یافته­ ها: CK (۰۰۱/۰=p)، WBC و نوتروفیل­ها (۰۰۱/۰=p) متعاقب فعالیت مقاومتی­حاد اول، در دو گروه به طور معنی­داری افزایش یافتند. 8 هفته تمرین مقاومتی- غوطه­وری در آب سرد، CK (۰۰4/۰=p)، WBC، نوتروفیل­ها، مونوسیت­ها و لنفوسیت­ها (۰۰۱/۰=p) را گروه تجربی در مقایسه با کنترل به­طور معنی­داری کاهش داد. به علاوه، 8 هفته تمرین مقاومتی- غوطه­وری در آب سرد، CK، WBC، نوتروفیل­ها (۰۰۱/۰=p) و لنفوسیت­ها (۰۰4/۰=p) را متعاقب فعالیت مقاومتی­حاد دوم در مقایسه با کنترل به­طور معنی­داری کاهش داد؛ در حالی­که مونوسیت­ها تغییر معنی­داری (۰۵/۰<p) نکردند. نتیجه گیری: تمرین مقاومتی همراه با غوطه­وری در آب سرد می تواند آسیب­عضلانی و التهاب را متعاقب فعالیت حاد کاهش دهد.