Summary: | Yerleşim sıklığı,
dünyada ve ülkemizde sevilerek tüketilen bir hayvansal protein kaynağı olan
hindi eti üretiminde üzerinde durulan önemli konulardan birisidir. Bu konu, hem
hayvan refahı bakımından incelenmekte, hem de genel performans ve verimlilik
bakımından değerlendirilmektedir. Bu araştırmada, konu iki açıdan da
değerlendirilmeye çalışılmıştır. Çalışmada ticari melez hatlardan Hybrid
Converter beyaz etlik hindi palazları, yumurtadan çıkışı takiben numaralandırılarak
kullanılmıştır. Çalışma 200 adet hindi palazı üzerinde yapılmış olup kesim
yaşında metrekareye 30, 40, 50 ve 60 kg canlı ağırlık gelecek şekilde farklı
ebatlarda yapılmış bölmelere erkek ve dişi ayrı olmak üzere, 25’er adet palaz yerleştirilmiştir.
2. Haftalık yaşta hayvanlar bu bölmelere alınarak yerleşim sıklığı etkisi
ortaya çıkarılmıştır. Kan alım işlemi 2. ve 6. hafta ile kesim yaşında yapılmış
olup, analizler bakımından her bir birey yetiştirildiği şartlar altında
tekerrür olarak değerlendirilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular istatistik
analize tabi tutularak, dünyada ve ülkemizdeki genel uygulama ve stres düzeyine
bağlı hayvan refahı bakımından değerlendirilmiştir. Hindilerde stresin yerleşim
sıklığının artışına bağlı olarak yükseldiği tespit edilmiş, hayvan refahı ve
verimlilik bakımından belirli sınırların aşılmamasının etik olarak uygun
olacağı sonucuna varılmıştır.
|