| Summary: | SUMMARY: Objectives: Blood ketone (beta-hydroxybutyrate) measurements are suggested instead of urine ketone (acetoacetate) measurements in the diagnosis of diabetic ketoacidosis. Urine ketone examination is difficult and time consuming, and may result in an incorrect interpretation. Studies performed in emergency departments on blood ketones are limited. Our objective is to compare urine ketones and capillary blood ketones in patients whose serum glucose levels were ≥150 mg/dl. Methods: In our cross-sectional prospective study, finger-stick blood beta-hydroxybutyrate, arterial blood gas and urine ketone measurements of patients whose serum glucose levels were 150 mg/dL and higher were performed in the emergency department. Results: A total of 265 patients were included in the study. The mean age of the patients was 62.4±14.9 years, and 65.7% of them were female. The mean of the capillary blood ketone levels of the patients was determined to be 0.524±0.9 mmol/L (min: 0 mmol/L, max: 6.7 mmol/L). In 29 (13.1%) of the 221 patients whose urine ketone levels were negative, the finger-stick blood ketone levels were positive. Three of these patients were severely ketonemic, six were moderately ketonemic, and 20 were mildly ketonemic. Conclusions: In patients admitted to the emergency department with a blood glucose level of 150 mg/dL or higher, performing a capillary blood ketone measurement instead of a urine ketone measurement was a better predictor of ketonemia. ÖZET: Amaç: Diyabetik keto asidoz tanısında idrar ketonu (asetoasetat) yerine kan ketonu (beta-hidroksibütirat) ölçümü önerilmektedir. İdrar ketonu bakılması zahmetli, zaman alıcı ve yanlış yorumlara yol açabilen bir testtir. Acil servislerde kan ketonu ile ilgili yapılan çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmadaki amacımız serum glikoz düzeyi ≥150 mg/dl tespit edilen hastalarda idrar ketonu ile kapiller kanda keton varlığını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: İleriye yönelik kesitsel çalışmada, acil serviste serum glikoz düzeyi 150 mg/dL ve üzerinde olan hastaların parmak ucu kan beta-hidroksibütirat, venöz kan gazı ve idrar ketonu ölçümü yapıldı. Bulgular: Bu çalışmaya toplam 265 hasta dâhil edildi. Hastaların yaş ortalaması 62.4±14.9 yıl, %65.7'si kadındı. İdrar ketonu negatif olan 221 hastanın 29'unda (%13.1) parmak ucundan kan ketonu pozitif olarak saptandı. Bu hastaların üçü ağır, altısı orta düzeyli, 20'si hafif düzeyli ketonemikti. Olguların kapiller kan keton düzeyleri ortalaması 0.524±0.9 mmol/L (min.: 0 mmol/L, maks.: 6.7 mmol/L) tespit edildi. Sonuç: Acil servise başvuran ve kan glikoz değeri 150 mg/dL üzerindeki hastalar içinde, idrar keton ölçümü yerine kapiller kan keton ölçümünün kullanılması hastaların yönetiminde önemli değişikliğe yol açabilir. Key words: Diabetic ketoacidosis, hydroxybutyrates, ketosis, Anahtar sözcükler: Diyabetik ketoasidoz, hidroksibütirat, ketozis
|
|---|
