جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول

<em>آناتولی (آسیای صغیر) در دورۀ پنجاه سالۀ کشورگشایی مغول، اهمیتی روزافزون برای مغولان داشت. تا استقرار دولت ایلخانان در ایران، آنها نواحی شرقی و مرکزی آناتولی را متصرف شدند، سپس تا پایان حیات آن دولت تا مرزهای بیزانس متصرفات خود را گسترش دادند. از این پس، بیش از هر چیز هدف ایلخانان قطع ارتبا...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: احمد فضلی نژاد, عبدالرسول خیراندیش
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2020-02-01
Series:تاریخ اسلام و ایران
Subjects:
Online Access:https://hii.alzahra.ac.ir/article_4479_140137c2487ba2ce6140686ab93f0ddd.pdf
id doaj-0e39c1675d834d9e9ef91d2cfaf07fb0
record_format Article
spelling doaj-0e39c1675d834d9e9ef91d2cfaf07fb02020-11-25T03:31:52ZfasAlzahra Universityتاریخ اسلام و ایران2008-885X2538-34932020-02-012944719310.22051/hii.2020.25920.20004479جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغولاحمد فضلی نژاد0عبدالرسول خیراندیش1دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شیرازاستاد گروه تاریخ دانشگاه شیراز<em>آناتولی (آسیای صغیر) در دورۀ پنجاه سالۀ کشورگشایی مغول، اهمیتی روزافزون برای مغولان داشت. تا استقرار دولت ایلخانان در ایران، آنها نواحی شرقی و مرکزی آناتولی را متصرف شدند، سپس تا پایان حیات آن دولت تا مرزهای بیزانس متصرفات خود را گسترش دادند. از این پس، بیش از هر چیز هدف ایلخانان قطع ارتباط میان دو دولت اردوی زرین یعنی مغولان روسیه و مملوکان مصر و شام بود. ایلخانان در عمل برای جلوگیری از ارتباط بیشتر این رقیبان، اقدام به نوعی محاصره برّی آناتولی کردند که با بهره‏مندی از موقعیت بندر طرابوزان، موفقیت زیادی در این زمینه به دست آوردند. در میانۀ این رابطه، دولت بیزانس قرار گرفته بود که پایتخت آن قسطنطنیه اهمیت ارتباطی و تجاری مهمی داشت. بر همین اساس، دولت ایلخانان خود را ناچار به دوستی با بیزانس می‏دید، اما بیزانس برای حفظ حیات تجاری خود، ناچار به موازنه میان جمهوری‏های تجاری ونیز و جنوا بود که با بندرهای کافا در شمال دریای سیاه و اسکندریه در جنوب مدیترانه رابطه داشتند. این نیز امری نبود که دولت ایلخانان بتواند آن را نادیده بگیرد. در این حال، بندر طرابوزان که به صورت انحصاری در دسترس ایلخانان قرار داشت، به صورت کانون اصلی سیاست این دولت در قبال همۀ کنشگرانی بود که در بالا به آن اشاره شد و طی قرن سیزدهم و چهاردهم میلادی به صحنه تجارت و سیاست دریای سیاه وارد شد. </em>https://hii.alzahra.ac.ir/article_4479_140137c2487ba2ce6140686ab93f0ddd.pdfطرابوزانمحاصرۀ برّیایلخاناناردوی زرینممالیک
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author احمد فضلی نژاد
عبدالرسول خیراندیش
spellingShingle احمد فضلی نژاد
عبدالرسول خیراندیش
جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول
تاریخ اسلام و ایران
طرابوزان
محاصرۀ برّی
ایلخانان
اردوی زرین
ممالیک
author_facet احمد فضلی نژاد
عبدالرسول خیراندیش
author_sort احمد فضلی نژاد
title جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول
title_short جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول
title_full جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول
title_fullStr جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول
title_full_unstemmed جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول
title_sort جایگاه طرابوزان در محاصره برّی آناتولی توسط ایلخانان مغول
publisher Alzahra University
series تاریخ اسلام و ایران
issn 2008-885X
2538-3493
publishDate 2020-02-01
description <em>آناتولی (آسیای صغیر) در دورۀ پنجاه سالۀ کشورگشایی مغول، اهمیتی روزافزون برای مغولان داشت. تا استقرار دولت ایلخانان در ایران، آنها نواحی شرقی و مرکزی آناتولی را متصرف شدند، سپس تا پایان حیات آن دولت تا مرزهای بیزانس متصرفات خود را گسترش دادند. از این پس، بیش از هر چیز هدف ایلخانان قطع ارتباط میان دو دولت اردوی زرین یعنی مغولان روسیه و مملوکان مصر و شام بود. ایلخانان در عمل برای جلوگیری از ارتباط بیشتر این رقیبان، اقدام به نوعی محاصره برّی آناتولی کردند که با بهره‏مندی از موقعیت بندر طرابوزان، موفقیت زیادی در این زمینه به دست آوردند. در میانۀ این رابطه، دولت بیزانس قرار گرفته بود که پایتخت آن قسطنطنیه اهمیت ارتباطی و تجاری مهمی داشت. بر همین اساس، دولت ایلخانان خود را ناچار به دوستی با بیزانس می‏دید، اما بیزانس برای حفظ حیات تجاری خود، ناچار به موازنه میان جمهوری‏های تجاری ونیز و جنوا بود که با بندرهای کافا در شمال دریای سیاه و اسکندریه در جنوب مدیترانه رابطه داشتند. این نیز امری نبود که دولت ایلخانان بتواند آن را نادیده بگیرد. در این حال، بندر طرابوزان که به صورت انحصاری در دسترس ایلخانان قرار داشت، به صورت کانون اصلی سیاست این دولت در قبال همۀ کنشگرانی بود که در بالا به آن اشاره شد و طی قرن سیزدهم و چهاردهم میلادی به صحنه تجارت و سیاست دریای سیاه وارد شد. </em>
topic طرابوزان
محاصرۀ برّی
ایلخانان
اردوی زرین
ممالیک
url https://hii.alzahra.ac.ir/article_4479_140137c2487ba2ce6140686ab93f0ddd.pdf
work_keys_str_mv AT ạḥmdfḍlynzẖạd jạygạhṭrạbwzạndrmḥạṣrhbryậnạtwlytwsṭạylkẖạnạnmgẖwl
AT ʿbdạlrswlkẖyrạndysẖ jạygạhṭrạbwzạndrmḥạṣrhbryậnạtwlytwsṭạylkẖạnạnmgẖwl
_version_ 1724571191662870528