بررسی آزمایشگاهی تشکیل رسوب سولفات استرانسیم در سیستم‌های تزریق مخلوط آب دریا و آب تولیدی مخزن در یکی از مخازن کربناته و مطابقت آن با مدل ژاکس

هر گاه در میادین نفتی دریایی از مخلوط آب دریا و آب تولیدی برای فشارافزایی مخزن و یا افزایش ضریب بازیافت نفت استفاده می‏شود، تمهیدات لازم برای کنترل تشکیل رسوب‏های معدنی نیز باید در نظر گرفته شود. در صورت ناسازگاری بین آب تزریقی و آب تولیدی، مشکلاتی مانند تخریب سازند و گرفتگی لوله‏های مغزی چاه‏ها و خ...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: حبیب اله غلامیان پور, عماد رعایایی, محمد علی عمادی
Format: Article
Language:fas
Published: Research Institute of Petroleum Industry 2016-12-01
Series:Pizhūhish-i Naft
Subjects:
Online Access:https://pr.ripi.ir/article_682_eccf154afdce9e8f83457a5a6d12dcc0.pdf
Description
Summary:هر گاه در میادین نفتی دریایی از مخلوط آب دریا و آب تولیدی برای فشارافزایی مخزن و یا افزایش ضریب بازیافت نفت استفاده می‏شود، تمهیدات لازم برای کنترل تشکیل رسوب‏های معدنی نیز باید در نظر گرفته شود. در صورت ناسازگاری بین آب تزریقی و آب تولیدی، مشکلاتی مانند تخریب سازند و گرفتگی لوله‏های مغزی چاه‏ها و خطوط انتقال اجتناب‏ناپذیر خواهند بود. در این تحقیق تشکیل رسوب سولفات استرانسیم در مخلوط آب تولیدی چاه و آب دریا به نسبت‏های مختلف در شرایط دمایی یکی از مخزن های جنوب کشور بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که هر چه نسبت آب تولیدی به آب دریا بیش‏تر باشد، تشکیل رسوب شدت می‏یابد. در شرایط اختلاط 60 درصد آب دریا و 40 درصد آب تولیدی، تشکیل سولفات استرانسیم حداکثر است. محاسبات حاصل از مدل ژاکس برای پیش‏بینی مقدار و نوع رسوب تطابق خوبی با نتایج گزارش‏شده میدانی نشان می‏دهد. مقدار رسوب در فرآیند تزریق آب تابعی از نسبت اختلاط آب‏هاست
ISSN:2345-2900
2383-4528