| Summary: | Artykuł stanowi opracowanie czynników wpływających na zmianę w stosowaniu instytucji warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia części kary pozbawienia wolności wobec młodocianych. Zagadnienie ukazane w tekście dotyczą wniosków z badań penitencjarnych przeprowadzonych przez autorkę w zakładzie karnym dla młodocianych we Włocławku na skazanych, którzy wnioskowali o warunkowe zwolnienie w latach 1996, 1999 i 2002. Celem rozważań podjętych przez P. Wiktorską jest ocena efektywności stosowalności instytucji warunkowego przedterminowego zwolnienia przez wybrany sąd penitencjarny. Analiza ukazana w tekście dotyczy dwóch przypadków skazanych – zwolnionych warunkowo w wybranym roku bez ubiegania się możliwość skorzystania z tej instytucji oraz przestępców młodocianych, którzy wcześniej wnioskowali o warunkowe przedterminowe zwolnienia, ale sąd rozpatrzył ich decyzję negatywnie. W podsumowaniu, autorka przytacza przyczyny odmowy stosowania zwolnienia warunkowego takie jak: ogólne cele prewencji, zbyt odległy koniec kary, nieproporcjonalność kary odbytej do orzeczonej, nieosiągnięcie funkcji odwetowych kary czy też powoływanie się na przesłanki niezgodne z wymogami kodeksu karnego. P. Wiktorska zwraca uwagę odbiorców na konieczność większego skupienia się na warunkach, na których udzielane jest warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary niż na zaostrzaniu polityki ich udzielania. Celem nadrzędnym stosowania tej instytucji powinno być przygotowanie do wolności a nie wyłącznie darowanie części kary.
|
|---|
