Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)

به‌منظور تحلیل ارزش اهمیت و پراکنش مکانی گونه‌های چوبی در واحدهای بوم‌شناختی، منطقه‌ای به‌وسعت 2/306 هکتار از جنگل‌های سردآبرود چالوس بررسی شد. 84  قطعه نمونه با روش نمونه‌برداری سیستماتیک تصادفی و با سطح نمونۀ 400 متر مربع (20 ×20 متر) برای برآورد پوشش گیاهی و تعیین واحدهای بوم‌شناختی پیاده شد. همچ...

Full description

Bibliographic Details
Format: Article
Language:fas
Published: Iranian Society of Forestry 2010-04-01
Series:مجله جنگل ایران
Online Access:http://www.ijf-isaforestry.ir/article_4335_77b4fbb31c9654b3e0aeef1e62964a6f.pdf
id doaj-07511536ca1c4750bcc61c70c9e1e0f4
record_format Article
spelling doaj-07511536ca1c4750bcc61c70c9e1e0f42021-06-26T07:14:14ZfasIranian Society of Forestryمجله جنگل ایران2008-61132423-44352010-04-012151604335Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)به‌منظور تحلیل ارزش اهمیت و پراکنش مکانی گونه‌های چوبی در واحدهای بوم‌شناختی، منطقه‌ای به‌وسعت 2/306 هکتار از جنگل‌های سردآبرود چالوس بررسی شد. 84  قطعه نمونه با روش نمونه‌برداری سیستماتیک تصادفی و با سطح نمونۀ 400 متر مربع (20 ×20 متر) برای برآورد پوشش گیاهی و تعیین واحدهای بوم‌شناختی پیاده شد. همچنین پایه‌هایی با قطر بیشتر از 5/7 سانتی‌متر برای تعیین الگوی پراکنش مکانی گونه‌ها، نمونه‌برداری شد. از مجموع قطعات برداشت‌شده 7 واحد بوم‌شناختی توسط نرم‌افزار Pc - Ordination تشخیص داده شد. بعد از محاسبة فراوانی نسبی، تراکم نسبی و چیرگی نسبی و در پی آن محاسبة میانگین شاخص ارزش اهمیت گونه‌های موجود در همة واحدهای بوم‌شناختی، گونۀ ممرز با داشتن بیشترین حد ارزش اهمیت (IV) به‌عنوان گونۀ چوبی غالب شناخته شد. بر این اساس، با توجه به رتبه‌بندی انجام گرفته بر حسب مقادیر ارزش اهمیت، بررسی آماری گونه‌های چوبی ممرز، انجیلی، راش، پلت و شیردار، به‌ترتیب بیشترین مقادیر ارزش اهمیت را به خود اختصاص دادند. بنابراین الگوی پراکنش مکانی این گونه‌ها اجرا شد. نسبت واریانس به میانگین برای گونه‌های چوبی غالب منطقه نشان می‌دهد که گونۀ انجیلی دارای شاخص پراکندگی بیشتری نسبت به گونه‌های غالب چوبی دیگر است و گونه‌های ممرز، راش، شیردار و پلت در رده‌‌های بعدی قرار می‌گیرند. با توجه به شاخص پراکنش که بزرگ‌تر از یک است، الگوی مکانی همة گونه‌های مذکور، کپه‌ای تشخیص داده می‌شود و این نتیجه در مورد شاخص‌های گرین و استاندارد‌شدة موریسیتا نیز صدق می‌کند.http://www.ijf-isaforestry.ir/article_4335_77b4fbb31c9654b3e0aeef1e62964a6f.pdf
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
title Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)
spellingShingle Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)
مجله جنگل ایران
title_short Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)
title_full Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)
title_fullStr Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)
title_full_unstemmed Analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: Sardabrood forests of Chalous)
title_sort analysis of important value and spatial pattern of woody species in ecological units (case study: sardabrood forests of chalous)
publisher Iranian Society of Forestry
series مجله جنگل ایران
issn 2008-6113
2423-4435
publishDate 2010-04-01
description به‌منظور تحلیل ارزش اهمیت و پراکنش مکانی گونه‌های چوبی در واحدهای بوم‌شناختی، منطقه‌ای به‌وسعت 2/306 هکتار از جنگل‌های سردآبرود چالوس بررسی شد. 84  قطعه نمونه با روش نمونه‌برداری سیستماتیک تصادفی و با سطح نمونۀ 400 متر مربع (20 ×20 متر) برای برآورد پوشش گیاهی و تعیین واحدهای بوم‌شناختی پیاده شد. همچنین پایه‌هایی با قطر بیشتر از 5/7 سانتی‌متر برای تعیین الگوی پراکنش مکانی گونه‌ها، نمونه‌برداری شد. از مجموع قطعات برداشت‌شده 7 واحد بوم‌شناختی توسط نرم‌افزار Pc - Ordination تشخیص داده شد. بعد از محاسبة فراوانی نسبی، تراکم نسبی و چیرگی نسبی و در پی آن محاسبة میانگین شاخص ارزش اهمیت گونه‌های موجود در همة واحدهای بوم‌شناختی، گونۀ ممرز با داشتن بیشترین حد ارزش اهمیت (IV) به‌عنوان گونۀ چوبی غالب شناخته شد. بر این اساس، با توجه به رتبه‌بندی انجام گرفته بر حسب مقادیر ارزش اهمیت، بررسی آماری گونه‌های چوبی ممرز، انجیلی، راش، پلت و شیردار، به‌ترتیب بیشترین مقادیر ارزش اهمیت را به خود اختصاص دادند. بنابراین الگوی پراکنش مکانی این گونه‌ها اجرا شد. نسبت واریانس به میانگین برای گونه‌های چوبی غالب منطقه نشان می‌دهد که گونۀ انجیلی دارای شاخص پراکندگی بیشتری نسبت به گونه‌های غالب چوبی دیگر است و گونه‌های ممرز، راش، شیردار و پلت در رده‌‌های بعدی قرار می‌گیرند. با توجه به شاخص پراکنش که بزرگ‌تر از یک است، الگوی مکانی همة گونه‌های مذکور، کپه‌ای تشخیص داده می‌شود و این نتیجه در مورد شاخص‌های گرین و استاندارد‌شدة موریسیتا نیز صدق می‌کند.
url http://www.ijf-isaforestry.ir/article_4335_77b4fbb31c9654b3e0aeef1e62964a6f.pdf
_version_ 1721358956965658624