تأثیر تمرینات منتخب پیلاتس بر قدرت عضلانی و افسردگی زنان سالمند

• Main Authors: عاطفه کمالی, رضا مهدوی نژاد, کاظم نوروزی
• Format: Article
• Language: English
• Published: Mashhad university of medical Sciences 2016-04-01
• Series: Journal of Paramedical Science and Rehabilitation
• Subjects: تمرینات پیلاتس; قدرت عضلانی; افسردگی; زنان سالمند
• Online Access: http://jpsr.mums.ac.ir/article_6915_0845409758694e5da25ee1f9da216af1.pdf
• ISSN: 2322-5238; 2345-2730

هدف: کاهش قدرت عضلانی یکی از علل اصلی افتادن در سالمندان است،  که با عواقب و عوارض جسمانی و افسردگی همراه است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر،  تعیین تاثیر یک دوره تمرینات منتخب پیلاتس بر قدرت عضلات ران و افسردگی زنان سالمند بود . روش بررسی: در پژوهش نیمه تجربی حاضر  تعداد 23 زن سالمند  با دامنه سنی 55 تا 60 سال از بین سالمندان داوطلب شهر اصفهان بصورت دردسترس و هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر، با میانگین و انحراف معیار سن 4/61±56/75 سال،  وزن 5/41±61/75 کیلوگرم،  قد 7/01±161/83 سانتیمتر)­و کنترل (11 نفر،­ با میانگین و انحراف معیار سن10/20±59/09 سال، وزن/81±62/78 کیلوگرم، قد 5/03±158/81 سانتیمتر) تقسیم شدند.  گروه تجربی 8 هفته تمرینات پیلاتس را 3 جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه انجام دادند،  ولی گروه کنترل در هیچ­گونه فعالیتی به غیر از فعالیتهای­ معمول روزانه شرکت نداشتند. قدرت عضلانی با استفاده از دینامومتر دستی (Power Track II Commander TMJ Tec medical) و میزان افسردگی با استفاده از  پرسشنامه افسردگی Beck در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات پیلاتس اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله  آزمون تی همبسته و آزمون تحلیل واریانس یک­طرفه در سطح معناداری (p≤0/005) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها:  نتایج نشان داد که پس از 8 هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات قدرت عضلانی چهارسر و همسترینگ پای گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات پیلاتس یافت شد، در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین تفاوت معناداری در نمرات افسردگی بین پیش و پس آزمون در گروه تجربی دیده شد اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نگردید. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، چنین به نظر می­رسد که تمرینات منتخب پیلاتس بر بهبود قدرت عضلانی و افسردگی زنان سالمند موثر است و می ­تواند به عنوان یک مداخله­ای تأثیر‌گذار مورد توجه قرار گیرد.