| Summary: | Heroines, fighters or losers? Spanish narrations about women left-wing activists of the first half of the 20th century
The Spanish public discussion of the recent years has given rise to new ways of speaking about women in the times of the Second Republic and the Civil War. First, they emphasise the importance of women’s actions and show how women’s public activities change their aspirations, the perception of their own role and their self-esteem. In a word, they change the way they perceive themselves. Second, they show how different gender practices cause differences in the empowerment of male and female citizens, and how they give rise to various types of conflicts and inequalities. Third, they tell the heroic story of the emancipation of women in left-wing movements, which often occurred despite the opposition inside these movements. Fourth, they discover stories of women who worked behind the scenes, but nevertheless contributed to the development of social networks, which made the existence of left-wing organizations possible. All these aspects have been altering the image of the revolution and the history of left-wing movements in general. The narrations in question bring to light previously unnoticed experiences, which might turn out to be interesting in the Polish context. The Spanish scholars showed the clash of women fighting for their emancipation and the dominant left-wing and right-wing gender models. They also investigated how gender roles affected male and female revolutionaries, and how they tried to overcome the patriarchal limitations.
Bohaterki, bojowniczki, przegrane? Hiszpańskie narracje o kobietach zaangażowanych w ruchy lewicowe pierwszej połowy XX wieku
Hiszpańskie dyskusje ostatnich lat wytworzyły nowe sposoby mówienia o kobietach w II Republice i w czasie wojny domowej. Po pierwsze, podkreślają znaczenie działania kobiet i pokazują, jak aktywność w sferze publicznej zmienia ich aspiracje, rozumienie własnej roli, poczucie wartości, słowem – obraz samych siebie; po drugie, wydobywają niedostrzeganą przez większość lewicowych projektów różnicę między możliwościami upodmiotowienia obywatelki i obywatela z powodu różnicy praktyk dotyczących płci oraz wynikające z tego nierówności i konflikty; po trzecie, opowiadają heroiczną historię emancypacji kobiet wewnątrz ruchów lewicowych, nierzadko wbrew ograniczeniom owych ruchów; po czwarte, sięgają po historie postaci z drugiego planu – kobiet tworzących sieci społeczne, dzięki którym możliwe było działanie lewicowych organizacji. Wszystkie te aspekty zasadniczo zmieniają obraz rewolucji i historii lewicy jako całości. Przedstawione narracje ujawniają tym samym niezauważane dotąd doświadczenia, które mogą okazać się interesujące w polskim kontekście. Hiszpańskie badaczki pokazały zderzenie kobiet walczących o emancypację z modelami płci dominującymi na prawicy i w ruchach lewicowych, uwikłanie rewolucjonistów i rewolucjonistek we wzory gender, wreszcie próby i strategie przezwyciężania patriarchalnych ograniczeń.
|
|---|
